Geçtiğimiz yıllarda, mevcuttaki arabama ek olarak daha iyi bir tanesini alabilmek üzerine hesaplar yaptım.
Şu kadar koyarım, üstüne şu kadar kredi çekerim, şu şekilde öderim gibi uzayıp giden hesaplarla bir tür hayal dünyası gezintisi yapıp durdum bir süre.
Sonra, yaptığım işlerin; bahsi geçen meblağlar için kredi çekmeye gerek bırakmayacağını farkettim. İstediğim, hayalini kurduğum ikinci arabayı rahatlıkla alabilir duruma geliyordum.
Bu sefer, daha iyisini istemeye başladım. Bunun dipsiz bir kuyu olduğunu farketmemiş olsam, şu anda çok para kazanan, çok iyi bir arabaya binen ama borçtan kafasını kaldıramayan biri olacaktım.
Onun yerine ne yaptığım konumuz değil. Konumuz; “ben bu yanlışa düştüm, siz de düşmeyin”de bitiyor bugün.
Gerisi belki sonra.